Kryształy w życiu człowiekaZespół Szkół im. Juliana Tuwima ul. Filarowa 5243-300 Bielsko-Biała

Kryształy są to minerały, który każdy człowiek zna. Możemy je zobaczyć u jubilerów w pięknej biżuterii i innych rzeczach. Zaś z tymi najbardziej pospolitymi, jak np. sól kuchenna – spotykamy się na co dzień.

Człowiek jest więc codziennie otoczony kryształami, choć nie zdaje sobie z tego sprawy. Bo przecież taka sól nie jest warta tyle, ile diament.Należy jednak pamiętać, że i z „hodowli” soli mogą wyjść piękne kryształy.Postaram się w swojej pracy pokazać, jak prostym i tanim sposobem można mieć swoje własne kryształy! Doświadczenie to nazywa się krystalizacją soli.

Krystalizacja soliBy wykonać takie doświadczenie, trzeba: przygotować niewielki słoik; wymieszać kilka łyżek soli z gorącą wodą (szybsze rozpuszczenie); zawiązać na patyku (w moim przypadku na kredce) sznurek – najlepiej kosmaty, dzięki temu wyjdzie lepszy efekt; tak gotowe doświadczenie odstawiamy i... czekamy.Dzień rozpoczęcia doświadczenia

Pierwsze efekty możemy zobaczyć już po niespełna kilku godzinach.Widzimy, że sól powoli zaczyna odparowywać, osadzając się na naszym sznurku.10 godzin po rozpoczęciu doświadczenia

Spoglądając na nasze doświadczenie następnego dnia, zauważamy, że coraz więcej soli osadza się na sznurku, sklejając się ze sobą i tworząc malutkie kryształki.Doba po rozpoczęciu doświadczenia

Kolejnego dnia na naszym sznurku osadza się więcej kryształków.2 dni od rozpoczęcia doświadczenia

Z każdym kolejnym dniem nasz sznurek wzbogaca się o kolejne kryształki soli...3 dni od rozpoczęcia doświadczenia

4 dni od rozpoczęcia doświadczeniaTworzą się, coraz bardziej ze sobą zbite, kryształki soli.

5 dni od rozpoczęcia doświadczeniaSpostrzegamy, że sznurek robi się coraz grubszy i cięższy, a wody w słoiku jest bardzo mało.

8 dni od rozpoczęcia doświadczeniaPo ponad tygodniu hodowli kryształków soli słoik jest cały biały a na jego ściankach osadziły się malutkie kryształki.

8 dni od rozpoczęcia doświadczeniaNasze kryształki są duże i grube, a w słońcu nawet lekko się świecą. Moglibyśmy się tak dalej bawić, dodając do wody np. atrament – nasze kryształki stałyby się niebieskie.

8 dni od rozpoczęcia doświadczeniaA tutaj wnętrze słoika po zakończeniu doświadczenia. Jak widać, na dnie również powstały kryształki – tak jak i na ściankach.

Reasumując, każdy z nas ma bliski kontakt z kryształami, ale czasem tego nie dostrzegamy. Możemy nawet sami, sposobem domowym, „stworzyć” kryształki i zrobić z nich potem różne rzeczy – co nam wpadnie do głowy! To świetna zabawa dla małych dzieci, ale może posłużyć też jako hobby dla dorosłych.Należy pamiętać jedno – kryształy są wszechobecne w życiu człowieka!

Bibliografia: „To jest chemia” Romuald Hassa, Aleksandra Mrzigod i Janusz Mrzigod; Warszawa 2012; „Chemia w gimnazjum” Zofia luz, Krystyna Łopata, Ewa Odrowąż oraz Michał M. Poźniczek; Warszawa 2009; Zdjęcia z doświadczenia autorstwa własnego.